از آنجایی که زیتون شیشه ای آلفونسو به طور سنتی شیلیایی در نظر گرفته می‌شود، استان تاکنا در دامنه‌های کوه‌های لا یارادا که از آنجا منشأ گرفته‌اند، از سال 1929 تحت فرمانروایی پرو بوده است.
آنها انعطاف پذیر، آبدار و گوشتی هستند، با کمی تلخی ترش. این گونه‌ای است که معمولاً با چاشنی‌های خوراکی و شراب قرمز کامل از آن لذت می‌برند.
بچه زیتونی خود ایالات متحده است. اگرچه اعتقاد بر این بود که منشا آن اسپانیایی است، اما دانشمندان دانشگاه اسپانیا در کوردوبا نتوانستند آن را به 700 گونه زیتون اسپانیا مرتبط کنند.
درختان زیتون ماموریت از سال 1700 در کالیفرنیا شکوفا شدند. بیشتر محصول به تولید روغن زیتون اختصاص می‌یابد، اما زیتون‌های رومیزی پخته شده با روغن سیاه و زیتون‌های پخته شده با آب نمک سبز، هر دو طعم ملایم، علف‌دار و روشن دارند.
این زیتون بیضی شکل آشنا، دوستانه از اسپانیا، با آب نمک، با بافتی ترد و طعم کمی دودی و بادام است. آنها اغلب با پیمینتو پر می شوند، یا ترک خورده و با روغن زیتون و سیر تازه پوشانده می شوند.
یک غذای خوشمزه مخصوصاً وقتی با شری فینو سرد و نان خرد شده سرو شود. مراکش صدها نوع زیتون تولید می کند، اما تنها تعداد کمی از آنها صادر می کند. اگر بتوانید اینها را به دست آورید، واقعاً خوش شانس هستید.
آنها خشک و به شدت طعم دهنده هستند. آنها را مانند مراکشی ها سرو کنید: در سالاد، تاجین یا با روغن زیتون خوب و فلفل تند پاشیده شده است.
از تپه‌های دلفی، خانه افسانه‌ای پیشوایان یونان باستان، این زیتون‌های دست‌چین شده به دلایل خوبی ارزشمند هستند.
وقتی خیلی رسیده از شاخه‌هایشان کنده می‌شوند و به آرامی آب‌نمک می‌شوند تا طعم ملایم و میوه‌ای و لطافتی که در دهان ذوب می‌شود را ایجاد کند.
