ابتدا قاب از چوبی ساخته شده است تپه جدید بانزل که هیچ عیب و نقصی ندارد، ضخامت چوب باید اجازه دهد که تارهای کششی سنگین دنبال شوند.
اگر قاب به اندازه کافی محکم نباشد، هر زمان که کسی بنشیند، وزنی را که توسط تار در آن توزیع می شود، تحمل نمی کند. بازوها، قسمت‌های پشت یا پشت، صندلی و پاها متصل هستند.
روش ارجح این است که اتصالات مربای هویج یک کیلو چسب رولپلاکی با برش تمیز و نصب شده است.
با مهاربندهای کمری تقویت شده، چسبانده شده و همچنین در جای خود پیچ شوند.
هر قسمت اصلی مبل باید دارای فنرهای جداگانه باشد و همچنین به طور جداگانه لایه بندی شود. در نتیجه، آنها با نوارهای تقویت کننده، در اطراف قسمت صندلی “قاب بندی شده اند”.
تار و فنر
2 سپس پایه برای بالشتک تنظیم می شود. جوت که نوعی کرفس ساخت هند است به عنوان تار استفاده می شود، نوارهایی از این ماده در هم تنیده شده، در سرتاسر قاب کشیده شده و چسبیده شده است.
سپس از ریسمان کتان برای بستن فنرها بر روی بافته استفاده می شود. دو خط ریسمان به جای خود چسبانده می شوند و سپس به دور فنر از پشت به جلو گره می خورند.
پس از اینکه همه فنرها به طور جداگانه در موقعیت خود قرار گرفتند، یک جفت خط دیگر روی هر ردیف از فنرها کنار هم کشیده می شوند.
اگر از فنرهای مبل طوسی کرم گیج سنگین در “ردیف جلو” استفاده می شود.
این فنرها بیشتر با طول سیم بسته می شوند. این فرآیند برای پشت نیز با توجه ویژه به فنرهای پایه که مانند ردیف جلوی فنرهای صندلی رفتار می شود، تکرار می شود.
اگر قسمت پشتی به صورت چند قسمتی باشد (گاهی اوقات سه تا برای اهداف طراحی)، هر قسمت به طور جداگانه بسته می شود و انتهای ریسمان به قاب چهار طرفه می چسبد.
همین امر برای ماگ هر طرف و بازو صادق است.
هر قسمت پس از نصب کامل فنرهای محکم در ورقه ی کرفس مخصوص خود پیچیده می شود.
کرفس به اندازه هر قسمت بریده می شود، ابتدا در جای خود می چسبد و سپس محکم به فنرها می بندد تا حرکت به حداقل برسد. این کار برای جلوگیری از ساییدگی فنرها در طول زمان است.
- منابع:
- تبلیغات:
